Kamu harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki iliÅŸki eskiden beri sorgulanmış ve üzerinde çokça tartışma yapılmıştır. Keynesyen Yaklaşımı ve Wagner Yasası çerçevesinde kiÅŸi başına düÅŸen gelir seviyesi ve konumu itibariyle çeÅŸitlilik gösteren Güney Afrika, Senegal ve Burundi ülkeler için Otogresif Gecikmesi Dağıtılmış Model (ARDL) ve Toda-Yamamoto Nedensellik Testi uygulanmıştır. Ekonometrik analizde Güney Afrika için 1980-2019, Senegal için 1972-2019 ve Burundi için 1976-2019 yıllarına ait veriler kullanılmıştır. Seçilen ülkeler arasında kiÅŸi başına gelir seviyesi açısından Güney Afrika birinci sırada olup ardından Senegal ve Burundi takip etmektedir. Güney Afrika için Wagner Yasası, Senegal için hem Keynesyen Yaklaşımı hem de Wagner Yasası, Burundi için ise Wagner Yasasının geçerliliÄŸi desteklenmiÅŸtir Hepsinde Wagner Yasası geçerlilik gösterse de uzun dönem eÅŸbütünleÅŸme iliÅŸkisinin derecesi ülkelerin geliÅŸmiÅŸlik düzeyine göre deÄŸiÅŸiklik göstermiÅŸtir. Uzun dönemde kiÅŸi başına milli gelirdeki %1 miktarındaki deÄŸiÅŸim, Güney Afrika’da kamu harcamalarını %0,53, Senegal’de %1.19 ve Burundi’de %1,55 oranında artırmaktadır. Bu sonuçlar bize diÄŸerlerine göre daha az geliÅŸmiÅŸ ülkelerde ekonomik büyümenin daha fazla kamu harcamalarına sebep olacağını kanıtlamaktadır. Yani Burundi’de ekonomik büyüme Senegal ve Güney Afrika’ya kıyasla daha fazla kamu harcamaların artmasına neden olmaktadır.